عشق و دیگرهیچ

بلاخره یادمیگیری...

ازیک دوستت دارم ساده

برای دلت یک خیال رنگارنگ نبافی...

که رابطه ینی بازی و اگر بازیگری نکنی میبازی

.

که داستانهای عاشقانه

از یک جایی ب بعد

رنگ و بوی منطق ب خودمیگیرند

.

یادمیگیری

ک خودت را دریغ کنی تاهمیشه عزیز بمانی...

ک ادم جماعت چه خواستن های سیری ناپذیردارد...

و...

چه حیلیه هایی برای بدست اوردن...

.

که باید صورت مسئله ای پرابهام باشی

نه یک جواب کوتاه و ساده...

.

که وقتی بادمیاید باید کلاهت راسفت بچسبی

نه بازوی بغل دستی ات را...

.

روزی میفهمی...

درانتهای همه گپ زدن های دوستانه

بازهم تنهایی...